Ποίηση και Συμβουλευτική, X - Post Coitum Omne Animal Triste Est
The expense of spirit in a waste of shame
Is lust in action; and till action, lust
Is perjured, murderous, bloody, full of blame,
Savage, extreme, rude, cruel, not to trust,
Enjoy'd no sooner but despised straight,
Past reason hunted, and no sooner had
Past reason hated, as a swallow'd bait
On purpose laid to make the taker mad;
Mad in pursuit and in possession so;
Had, having, and in quest to have, extreme;
A bliss in proof, and proved, a very woe;
Before, a joy proposed; behind, a dream.
All this the world well knows; yet none knows well
To shun the heaven that leads men to this hell.
Φρενών σπατάλη σ’ έρημο αίσχους είναι η πράξη
της ηδονής. Κι είναι ως την πράξη η ηδονή
ψεύτορκη, φόνισσα, αιμοβόρα να σπαράξει,
άγρια, ασυγκράτητη, σκληρή, προδότρα, ωμή.
Ώσπου να τη χαρείς, κι ευτύς ούτε τη θες,
ξέφρενα τη ζητάς και μόλις τηνε βρεις
ξέφρενα τη μισείς σαν δόλωμα που το ‘χαψες,
επίτηδες βαλμένο για να τρελαθείς.
Τρέλα είν’ ο πόθος της και τρέλα ο χορτασμός
πριν, κατά και μετά, το τέρμα απατηλό,
η γεύση θεία ‘ναι, η απόλαυση καημός,
πριν τάξιμο χαράς, μετά ένα όνειρο.
Γνωστά ειν΄ αυτά, μον’ ένα ο κόσμος αψηφά
ν΄αρνιέται θεά που σ’ τέτοιον άδη τους τραβά.
Πηγή: Shakespeare's sonnet 129
P.S. Η μετάφραση είναι του Μάριου Πλωρίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου