Τρίτη, Μαρτίου 14, 2006

Για τις σχέσεις των δύο φύλων, Ι

…Το σημαντικό για μένα είναι η ένταση που δημιουργείται ανάμεσα σ’ έναν άντρα και μία γυναίκα όταν αυτοί οι δύο έρχονται κοντά. Απ’ αυτή την ένταση μπορεί να γεννηθεί κάτι θετικό, αλλά και κάτι εντελώς καταστροφικό.
Πάντως, δεν πιστεύω ότι τέτοιου είδους εντάσεις και επιπλοκές υπάρχουν μόνο μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας. Έχει να κάνει με κάτι μεγαλύτερο με την απίστευτη αδεξιότητα μας να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, σαν πλάσματα ανθρώπινα. Με κάτι εξαιρετικά πρωτόγονο που υπάρχει, όχι μόνο στις σχέσεις των δύο φύλων, αλλά σε όλες τις σχέσεις των ανθρώπων. Και εάν ποτέ καταφέρουμε να εξομαλύνουμε τις εντάσεις αυτές ανάμεσα στους ανθρώπους, τότε και τα προβλήματα μεταξύ του άντρα και της γυναίκας θα λυθούν με τρόπο φυσικό. Νομίζω ότι έχουμε κάνει κάποια πρόοδο πάνω σ’ αυτό. Ακόμα και οι πιο φανατικές φεμινίστριες αρχίζουν να παραδέχονται ότι είμαστε δύο διαφορετικά φύλα. Ότι ο άντρας και η γυναίκα, στ’ αλήθεια έχουν μια βαθειά ανάγκη ο ένας για τον άλλο. Ότι μια γυναίκα μόνη της, δεν μπορεί να νοιώσει πλήρης. Ότι ένας άντρας, μόνος του, δεν μπορεί να νοιώσει πλήρης.
Αυτή η μοναξιά, η ελευθερία, όπως κάποιες φεμινίστριες θέλουν να την αποκαλούν - είναι αναπηρία. Συναισθηματική αναπηρία..

Πηγή: Ingmar Bergman

Δεν υπάρχουν σχόλια: