Γράμματα, ΙV

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΜΕΝΟΙΚΕΙ ΧΑΙΡΕΙΝ.

[122] ΜΗΤΕ ΝΕΟΣ ΤΙΣ ΩΝ ΜΕΛΛΕΤΩ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ, ΜΗΤΕ ΓΕΡΩΝ ΥΠΑΡΧΩΝ ΚΟΠΙΑΤΩ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ. ΟΥΤΕ ΓΑΡ ΑΩΡΟΣ ΟΥΔΕΙΣ ΕΣΤΙΝ ΟΥΤΕ ΠΑΡΩΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΨΥΧΗΝ ΥΓΙΑΙΝΟΝ. Ο ΔΕ ΛΕΓΩΝ Η ΜΗΠΩ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΩΡΑΝ Η ΠΑΡΕΛΗΛΥΘΕΝΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑΝ ΟΜΟΙΟΣ ΕΣΤΙ ΤΩ ΛΕΓΟΝΤΙ ΠΡΟΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΝ Η ΜΗ ΠΑΡΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑΝ Η ΜΗΚΕΤΙ ΕΙΝΑΙ. ΩΣΤΕ ΦΙΛΟΣΟΦΗΤΕΟΝ ΚΑΙ ΝΕΩ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΙ, ΤΩ ΜΕΝ ΟΠΩΣ ΓΗΡΑΣΚΩΝ ΝΕΑΖΗ ΤΟΙΣ ΑΓΑΘΟΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ, ΤΩ ΔΕ ΟΠΩΣ ΝΕΟΣ ΑΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΣ Η ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΦΟΒΙΑΝ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ, ΜΕΛΕΤΑΝ ΟΥΝ ΧΡΗ ΤΑ ΠΟΙΟΥΝΤΑ ΤΗΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΝ, ΕΙΠΕΡ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΜΕΝ ΑΥΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΜΕΝ, ΑΠΟΥΣΗΣ ΔΕ ΠΑΝΤΑ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΤΑΥΤΗΝ ΕΧΕΙΝ.


Ο Επίκουρος χαιρετάει τον Μενοικέα,

[122] Ούτε σαν νέος πρέπει κανείς να διστάζει να φιλοσοφεί, αλλά ούτε και όταν γεράσει να του λείπει η αυτή διάθεση. Κανένας μας δεν είναι ούτε πολύ μικρός, ούτε πολύ μεγάλος για να φροντίσει την ψυχική του υγεία. Αυτός, μάλιστα, που λέει ότι δεν προσφέρεται ο καιρός για φιλοσοφία, ή πως ο καιρός για φιλοσοφία παρήλθε, στην ουσία ομολογεί ότι δεν μπορούμε ακόμα να χαρούμε ή ότι η ώρα της χαράς πέρασε.
Πρέπει λοιπόν και ο γέρος και ο νέος να φιλοσοφούν, ο γέρος για να παραμείνει νέος ζώντας με τις αναμνήσεις ευτυχισμένων στιγμών και ό άλλος αν και νέος να μπορεί να γερνάει με ωριμότητα, χωρίς να φοβάται το μέλλον.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να μελετάμε τους τρόπους που θα φέρουν τη χαρά στη ζωή μας, γιατί όταν χαιρόμαστε τ’ χουμε όλα, ενώ όταν αυτή απουσιάζει από τη ζωή μας κάνουμε τα πάντα για να την αποκτήσουμε.

Πηγή: ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ, ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΜΕΝΟΙΚΕΑ