Κυριακή, Απριλίου 16, 2006

Φιλοσοφική Συμβουλευτική, ΙΧ

...Δεν υπάρχει μια «επιστήμη» τού ζην που να καθορίζεται από οικουμενικά έγκυρα αξιώματα και νόμους που μπορούν να εφαρμόζονται με το ίδιο αποτέλεσμα στον προστατευμένο και πειραματικό χώρο του εργαστηρίου και στο δρόμο ή στη ζούγκλα.
Υπάρχει, αντίθετα, μια τέχνη τού ζην στην οποία παρατίθενται αξιομνημόνευτες παραδόσεις, αποσπάσματα από αρχαίους κώδικες, πρακτικοί κανόνες συμπεριφοράς και η απεγνωσμένη έμπνευση της ελπίδας, μια τέχνη με αφετηρία την οποία ή ενάντια στην οποία το άτομο δρα όταν έρθει η στιγμή να δράσει.
Για να το πούμε με άλλα λόγια, καθώς αιωρούμαστε πάνω στο σκοινί των ακροβασιών μας χωρίς προστατευτικό δίχτυ ή καθώς είμαστε έρμαιο της θάλασσας, στην επιφάνεια της οποίας προσπαθούμε να διατηρηθούμε, έρχονται να μας βοηθήσουν η συσσωρευμένη εμπειρία και η ανάμνηση των καλύτερων δασκάλων, αλλά συνεχίζουμε να εξαρτιόμαστε από τη δική μας ορθή κρίση, επειδή είμαστε μόνοι ...

Πηγή: "Il coraggio di scegliere", Fernando Fernandez-Savater Martin

Δεν υπάρχουν σχόλια: