Πόσα σου χρωστάω...

…Your kind should not die out, my dear friend; the rest of us need people like you too much. How much I owe you: solace, understanding, stimulation in my loneliness, meaning to my life that I gained through you…

…It is primarily through your example that intellectually I gained the strength to trust my judgment, even when I am left alone - though not by you - and, like you, to face with lofty humility all the difficulties that the future may bring. For all that, accept my humble thanks! I know that you do not need me as much as I need you, but I also know that I have a secure place in your affection…

…The thought that both of us are occupied with the same work is the most enjoyable one I can concieve at present. I see how, via the detour of medical practice, you are reaching your first ideal of understanding human beings as a physiologist, just as I most secretly nourish the hope of arriving, via these same paths, at my initial goal of philosophy…


…Πλάσματα, όπως εσύ, δεν πρέπει να εξαφανισθούν, αγαπητέ μου φίλε. Εμείς οι υπόλοιποι έχουμε ανάγκη από ανθρώπους σαν κι εσένα. Πόσα σου χρωστάω: παραμυθία, κατανόηση, στήριγμα στη μοναξιά μου, νόημα στη ζωή μου. Αυτά τ’ απέκτησα χάρις σ’ εσένα…

...Μέσα από το παράδειγμα σου απέκτησα προπάντων την πνευματική δύναμη να εμπιστεύομαι την κρίση μου, ακόμα κι όταν οι άλλοι με εγκαταλείπουν – όχι βέβαια εσύ – και σαν κι εσένα βλέπω πια με εγκαρτέρηση όλες τις δυσκολίες που ίσως μου φέρουν τα μελλούμενα. Για όλα αυτά δέξου τις ταπεινές μου ευχαριστίες! Γνωρίζω ότι δεν με χρειάζεσαι όσο έχω ανάγκη εγώ εσένα όπως κι ξέρω ότι έχω μια σίγουρη θέση στη φιλοστοργία σου…

…Ο συλλογισμός ότι μας απασχολεί το ίδιο έργο με γεμίζει χαρά, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη σκέψη. Βλέπω τον τρόπο, τον δρόμο δηλαδή της απλής Ιατρικής, που αγγίζεις το ιδανικό σου: την κατανόηση του ανθρώπου στις απλές φυσιολογικές του λειτουργίες. Ακριβώς έτσι κι εγώ τρέφω τον μυστικό καημό μου: να φθάσω μέσα από τον ίδιους δρόμους, στον αρχικό μου σκοπό, τη Φιλοσοφία…

Πηγή: Masson, J.M. (1985) (Ed.) The complete letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess, 1887-1904. Cambridge: Harvard University Press. , p. 159. Letter 85, written in January 1, 1896.