Μαζί σου λαλώ κάθε ωραίο σκοπό

Ω καλή μου ξανθιά
συντροφιά μου γλυκιά
που μαζί σου λαλώ
κάθε ωραίο σκοπό

Ήρθες, ήρθες, εφάνης
με σουραύλι να υφάνεις
ύμνους, κελαηδισμούς
ήχους εαρινούς

Εμπρός, αρχίνα, πες τους
γλυκά τους αναπαίστους





Πηγή: Από το έργο του Αριστοφάνη "Ορνιθες". Τραγουδά ο Γιώργος Μούτσιος

• Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά από το Θέατρο Τέχνης το 1959, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, σκηνικά και κοστούμια Γιάννη Τσαρούχη με τους Γιώργο Μούτσιο, Σπύρο Σακκά, κλπ. Η μετάφραση είναι του Βασίλη Ρώτα
• Οι «Όρνιθες» είναι το λυρικότερο από τα σωζόμενα έργα του Αριστοφάνη. Μια κραυγή αγωνίας…Θέμα της, το ταξίδι, μια συνειδητή μετανάστευση, ένα αναγκαίο ταξίδι, σ’ έναν άλλο κόσμο, που υπερβαίνει την πραγματικότητα. Ένα ταξίδι στον κόσμο της ουτοπίας και του ονείρου. Σε κάθε περίπτωση σ’ έναν κόσμο υπέρβασης. «Φεύγω μονάχα για να φύγω»…Φεύγω. Αναχωρώ. Αναζητώ. Μετατοπίζομαι. Έννοιες που ο καθένας αναζητά καθημερινά. Σπανίως επιχειρεί. Ο κόσμος των Ορνίθων είναι πιθανά ο κόσμος της προέλευσής μας, ή και ο κόσμος της επιστροφής. Ο κόσμος του ονείρου ή του «εκείνου» της ψυχιατρικής επιστήμης.
• Τα δύο ερωτευμένα πουλιά ξεφεύγουν από την από την εξουσία του Πεισθέταιρου και χτίζουν τη δική τους ερωτική φωλιά.
• έρωτας