Μια χαρά και δέκα λύπες

- Συμφωνείτε ότι σήμερα κυριαρχεί η υλική πλευρά της ζωής; Αν είναι έτσι, τότε δεν είναι αφύσικο να σκοτωνόμαστε για τον έρωτα;

“ Όχι, όχι περισσότερο απ’ ότι σε άλλες εποχές. Πιστεύω πως οι άνθρωποι είναι τρυφεροί και ονειροπόλοι. Εις πείσμα των καιρών. Απλώς σήμερα αλλάζει μορφή η αποξένωση από τον αυθεντικό εαυτό. Η ίδια, πάντως, αγωνία για περισσότερη χαρά διαποτίζει τον καθένα. Η ίδια δίψα. Αφού η αναλογία παραμένει πάντα η ίδια: ‘Μια χαρά και δέκα λύπες’”

- Την ψάχνουμε, όμως, τη χαρά; Φλερτάρουν οι άνθρωποι σήμερα;

“Όσοι ζουν, κάνουν παιγνίδι. Εφευρίσκουν διαρκώς νέους τρόπους, καινούργια τεχνάσματα. Μυστικά και ψέματα. Οι άλλοι μόνο τρέχουν (και δεν φτάνουν). Γιατί, για να ζήσεις και να «παίξεις» πρέπει να σταματήσεις.

• Από τη συνέντευξη του Ανδρέα Μήτσου, συγγραφέα του βιβλίου «Ο κύριος Επισκοπάκης», στον Απόστολο Διαμαντή. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘E’ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (20/01/08)