Συναισθήματα, XII

Ένα παράπονο και ένα δάκρυ
πρώτο φθινόπωρο, πρώτη βροχή
Απόψε η σκέψη μου δε βρίσκει άκρη,
απόψε λύγισε η αντοχή.

Ένα σκοτείνιασμα που με βαραίνει
πικρή ανάμνηση σαν μαχαιριά
Πρώτο φθινόπωρο που με πεθαίνει
πρώτο φθινόπωρο χωρίς χαρά

Ότι φαντάστηκα ήταν απάτη
κι αν κάτι έλπιζα έχει χαθεί
Τέτοιο φθινόπωρο χωρίς αγάπη
τέτοιο φθινόπωρο μην ξαναρθεί

Πηγή: "Πρώτο Φθινόπωρο" σε μουσική και στίχους του Βαγγέλη Κορακάκη

• Μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι, από τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, κάνοντας κλικ εδώ