Ο πολλαπλός εαυτός μας
- Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας.
- Από την ώρα που γεννιόμαστε ως την ώρα που πεθαίνουμε αλλάζουμε ψυχή αργά, όπως και κορμί. Βρες τρόπο για να γίνεται γρήγορα αυτή η αλλαγή, όπως συμβαίνει με ορισμένες ασθένειες ή αναρρώσεις, όπου το σώμα μας αλλάζει γρήγορα.
- Η ψυχή μου είναι μια κρυμμένη ορχήστρα. Δεν ξέρω ποια όργανα παίζουν και ηχούν, χορδές και άρπες, κύμβαλα και ταμπούρλα, μέσα μου. Με αναγνωρίζω μόνο ως συμφωνία.
- Η πλήξη… Όποιος έχει Θεούς δεν έχει ποτέ πλήξη. Η πλήξη είναι η έλλειψη μιας μυθολογίας. Για όποιον δεν έχει πιστεύω, ακόμη και η αμφιβολία είναι αδύνατη, ακόμη κι ο σκεπτικισμός δεν έχει την δύναμη να δυσπιστεί. Ναι, αυτό είναι η πλήξη: η απώλεια για την ψυχή της ικανότητας της να έχει ψευδαισθήσεις, η έλλειψη, στη σκέψη της ανύπαρκτης κλίμακας απ’ όπου ανεβαίνει στερεή προς την αλήθεια.
- Να ταξιδεύεις; Για να ταξιδεύεις αρκεί να υπάρχεις. Πηγαίνω από μέρα σε μέρα, σαν από σταθμό σε σταθμό, στο τρένο του κορμιού μου, ή του πεπρωμένου μου, σκυμμένος πάνω από δρόμους και πλατείες, πάνω από χειρονομίες και πρόσωπα, πάντα τα ίδια και πάντα διαφορετικά, όπως, τελικά, είναι τα τοπία.
- Όταν κανείς αισθάνεται υπερβολικά, ο Τάγος είναι ο απροσμέτρητος ωκεανός…
- Ελευθερία είναι η δυνατότητα της απομόνωσης. Είσαι ελεύθερος αν μπορείς να απομακρύνεσαι από τους ανθρώπους, χωρίς να σε υποχρεώνει να τους αναζητήσεις μήτε η ανάγκη του χρήματος, μήτε η ανάγκη της αγέλης, ο έρωτας ή η δόξα, ή η περιέργεια, που στη σιωπή και στην μοναξιά δεν βρίσκουν τροφή. Αν σου είναι αδύνατον να ζεις μόνος, γεννήθηκες σκλάβος.
- Η ζωή είναι ένα κουβάρι που κάποιος το έμπλεξε. Έχει νόημα αν το ξετυλίξουμε και απλώσουμε σε όλο του το μήκος ή αν το τυλίξουμε καλά. Αλλά έτσι όπως είναι, είναι ένα πρόβλημα χωρίς πραγματικό κουβάρι, ένα μπέρδεμα γύρω από κανέναν άξονα.
Πηγή: